เทราห์, ผู้ประสานงานการดำเนินงานสำหรับงานแสดงสินค้า + เดวิน, ผู้อำนวยการงานศพ
ประโยคเดียวที่สรุปถึงบรรยากาศงานแต่งงาน: ปาร์ตี้เต้นรำที่เต็มไปด้วยสีสันและจริงใจตลอดทั้งคืนกับครอบครัวและเพื่อนของเรา.
งบประมาณที่วางแผนไว้: 40,000 CAD
งบประมาณที่แท้จริง: 46, 000 CAD
จำนวนผู้เข้าพัก: 90
ที่ตั้ง: หอศิลป์เอกลินตัน เวสต์, โตรอนโต, ออนแทรีโอ
ช่างภาพ: การถ่ายภาพมะกอก
โดยที่เราจัดสรรเงินทุนมากที่สุด: เราจัดสรรเงินทุนส่วนใหญ่ไป สถานที่และการจัดเลี้ยง เหมือนทุกอย่างอยู่ในที่เดียว.
สิ่งสำคัญสำหรับเราคือการหาสถานที่ที่สามารถจัดพิธีและการต้อนรับได้ในที่เดียว, มันบังเอิญเป็นโบนัสที่พวกเขามีบริการจัดเลี้ยงนอกสถานที่ด้วย. เรารู้ว่าตัวเลือกเมนูของเราค่อนข้างจำกัด, แต่การจัดเลี้ยงทำให้ต้องออกจากสวน! ทุกคนต่างชื่นชมอาหารและนั่นทำให้เรามีความสุขมาก.
หอศิลป์เอกลินตัน เวสต์ จัดเตรียมทุกอย่างจากโต๊ะ, เก้าอี้และบาร์ไปจนถึงจานและช้อนส้อม. จากจุดยืนในการวางแผนงานอีเวนต์ เราไม่ต้องการให้ปวดหัวด้านลอจิสติกส์ที่ต้องสั่งเก้าอี้ จาน และช้อนส้อมมาในงานและจัดการกับการต้องส่งคืนในภายหลัง. การมีทุกอย่างไว้ในที่เดียวทำให้เราอุ่นใจได้, และช่วยเรื่องงบประมาณของเราด้วย.
โดยที่เราจัดสรรเงินทุนให้น้อยที่สุด: เราโชคดีมากที่มีคนที่มีความคิดสร้างสรรค์มากมายในตัวฉัน (ทาราห์) ครอบครัวที่มอบพรสวรรค์ให้กับเรา.
พ่อของฉันทำป้ายทั้งหมด, รวมถึงหมายเลขโต๊ะและป้ายชื่อสำหรับตาราง. นอกจากนี้เขายังสร้างฉากหลังแบบซันเบิร์สต์ที่ยอดเยี่ยมและเพิ่มไฟ LED เพื่อสร้างเซอร์ไพรส์ที่สนุกสนานสำหรับเรา.
พี่ชายของฉันเป็นผู้กำกับศิลป์และนักออกแบบกราฟิก, ดังนั้นเราจึงได้เครื่องเขียนทั้งหมดที่เขาออกแบบมา, แล้วพ่อฉันก็พิมพ์.
น้องสาวของฉันเป็นนักเซรามิก, เธอจึงทำแจกันทั้งหมดของเราเพื่อใช้เป็นของกลางและถือช่อดอกไม้ของเรา. เธอมีลายมือที่ยอดเยี่ยมด้วย ดังนั้นเราจึงให้เธอส่งซองจดหมายทั้งหมดสำหรับบัตรเชิญด้วย!
อะไรที่มันคุ้มค่าจริงๆ: เพียงเกี่ยวกับทุกสิ่ง! มันสวยงามและสนุกสนาน และทุกคนก็บอกเราว่าพวกเขาชอบมันมากแค่ไหน. มันเป็นสหรัฐอเมริกาจริงๆ. อย่างไรก็ตาม ฉันได้ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยและจองบูธถ่ายภาพหนึ่งสัปดาห์ก่อนงานแต่งงาน และมันก็คุ้มค่าโดยสิ้นเชิง!
อะไรก็ไม่คุ้มค่าเลย: เราทำลายสมองของเราจริงๆสำหรับสิ่งนี้, และสิ่งเดียวที่ไม่คุ้มค่าในท้ายที่สุดก็คือของว่างยามดึก. เราสั่งพิซซ่าผ่านร้านแต่มันไม่อร่อยเลย (น่าแปลกใจเพราะอาหารเย็นวิเศษมาก) และทุกคนยังคงอิ่มจากมื้อเย็น! แต่เป็นชาวยุโรปในทาราห์, เธอต้องแน่ใจว่าทุกคนได้รับอาหารอยู่ตลอดเวลา.
บางสิ่งที่ช่วยเราตลอดทาง: เตือนตัวเองถึงพันธกิจงานแต่งงานของเราจริงๆ และย้อนกลับไปทุกครั้งที่เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง. มันเหมาะกับงานแต่งงานที่เราอยากได้หรือเปล่า? ถ้าไม่, มันออกไปนอกประตู.
นอกจากนี้ยังช่วยกระเด้งสิ่งต่าง ๆ ออกจากงานแต่งงานของเราด้วย, และมีคนที่รักและสนับสนุนเรา, แค่บอกตรงๆ ว่าเราต้องการทำอะไรบางอย่างหรือซื้ออะไรบางอย่างจริงๆ.
คำแนะนำที่เป็นประโยชน์ที่ดีที่สุดสำหรับการวางแผนตนเอง: หลังจากจัดระเบียบสเปรดชีตทั้งหมดแล้ว, และรายการสิ่งที่ต้องทำเสร็จสมบูรณ์, คุณต้องปล่อยวางและเชื่อว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นไปตามแผนที่วางไว้.
คุณได้เตรียมทุกสิ่งที่คุณคิดไว้แล้ว, และตอนนี้มันอยู่ในมือของคนอื่นแล้ว. คุณไม่สามารถดำเนินรายการและ BE THE SHOW ในเวลาเดียวกันได้.
สิ่งที่ชอบเกี่ยวกับงานแต่งงาน:
เทราห์: ความรักและความสุขอันบริสุทธิ์บนใบหน้าคู่ของฉันเมื่อเขามองมาที่ฉัน. วันนั้นความรักของเขาสัมผัสได้อย่างเป็นรูปธรรม. ปกติแล้วฉันเป็นคนร้องไห้สะอึกสะอื้น, และเขาเป็นหินของฉัน. แต่เขาก็ยังคงน้ำตาไหล และฉันก็เป็นคนเช็ดน้ำตาของเขาอีกครั้ง. มันเป็นความรู้สึกที่หอมหวานที่สุดในโลก.
เดวิน: ความสัมพันธ์ระหว่างคำสาบานของทาราห์, ซึ่งซึ้งใจมากกับการเต้นครั้งแรกของเรา, เพราะทุกอย่างละลายหายไปและรู้สึกเหมือนมีเราสองคนอยู่ในห้องเท่านั้น.
สิ่งอื่นใด: เราทำพิธีแต่งงานแบบถอดปลั๊กที่เป็นส่วนตัวจริงๆ, ที่เริ่มต้นด้วยการยอมรับที่ดิน, ใช้ภาษาที่เป็นกลางทางเพศ, รวมการอ่านของ โรแมนติกแนววิทยาศาสตร์ โดย ทิม แพรตต์ และเราทั้งสองได้เขียนคำปฏิญาณของเราเอง, มันสั้น, หวานและตรงประเด็น!
เรายังเลือกที่จะไม่โยนช่อดอกไม้ด้วย, โยนสายรัดถุงเท้ายาว, ผู้ปกครองเต้นรำ, สายรับ, ทางเข้าหรือออกอันใหญ่โตใดๆ, และมีเค้กแต่งงาน. เราทำดูครั้งแรก, และเดวินก็เดินไปตามทางเดิน, ทาราห์มาพร้อมกับพ่อแม่ของเธอแต่ไม่ได้ถูกส่งไป.
งานแต่งงานของเราไม่สม่ำเสมอ (3/4) และส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง/หญิง. ทุกคนซื้อเสื้อผ้าแยกกันเนื่องจากระยะทางและการแพร่ระบาดเป็นอุปสรรคต่อการซื้อเสื้อผ้าสำหรับงานหมั้นส่วนใหญ่ของเรา. เราไม่ได้เห็นรูปลักษณ์สุดท้ายจนกว่าจะถึงวันแต่งงาน!
นอกจากนี้เรายังเลือกนามสกุลใหม่เนื่องจากเราทั้งคู่ต่างรู้สึกผูกพันกับชื่อครอบครัวและต้องการสิ่งใหม่ ๆ ในขณะที่เรามารวมตัวกันเพื่อเริ่มต้นหน่วยครอบครัวของเราเอง. เราตั้งรกรากอยู่ที่เอเวอเรตต์, ชื่อครอบครัว, และชื่อกลางของบิดาผู้ล่วงลับของเดวิน.
มองย้อนกลับไป, เราตระหนักถึงความบังเอิญที่น่ารักในการเลือกชื่อและธีมงานแต่งงานของเรา. ครั้งแรกที่ทาราห์บอกเดวินว่าฉันรักคุณ, คือตอนที่พวกเขากำลังดูหนังด้วยกันกับตัวละครหลัก, ชื่อเอเวอเรตต์กำลังร้องเพลง “You are my Sunshine” แน่นอนว่าทาราห์ไม่ได้บอกว่าฉันรักเธอด้วยคำพูด, แต่เป็นการสะกิดระหว่างท่อนคอรัส “เธอไม่มีวันรู้หรอกที่รัก”, ฉันรักคุณมากแค่ไหน”. ต่อมาในวันนั้น, เธอพูดความรู้สึกของเธอ. ผม (เทราห์) ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความสำคัญของวันนั้นถักทอเข้าสู่งานแต่งงานโดยที่เราไม่ต้องพยายามด้วยซ้ำ, มันบังเอิญมาก.
