Ποιήματα Γάμου: 30 Καθόλου τυρώδεις ιδέες για την τελετή σας

6. "Επιθυμία"με: Άλις Γουόκερ

Η επιθυμία μου
είναι πάντα το ίδιο; όπου κι αν Ζωή
με καταθέτει:
Θέλω να κολλήσω το δάχτυλο του ποδιού μου
& σύντομα όλο μου το σώμα
μέσα στο νερό.
Θέλω να τινάξω μια χοντρή σκούπα
& σκουπίστε τα ξερά φύλλα
μελανιασμένα άνθη
νεκρά έντομα
& σκόνη.
Θέλω να μεγαλώσω
κάτι.
Φαίνεται αδύνατη αυτή η επιθυμία
μπορεί μερικές φορές να μετατραπεί σε αφοσίωση;
αλλά αυτό έχει συμβεί.
Και έτσι έχω επιβιώσει:
πώς η τρύπα
φρόντισα προσεκτικά
στον κήπο της καρδιάς μου
μεγάλωσε μια καρδιά
να το γεμίσει.

7. “The Day Sky”με: Χαφίζ

Ας γίνουμε σαν
Δύο αστέρια που πέφτουν στον ουρανό της ημέρας.
Ας μην γνωρίζει κανείς την υπέροχη ομορφιά μας
Καθώς κρατιόμαστε χέρι με τον Θεό
Και κάψτε

Σε μια ιερή ύπαρξη που αψηφά-
Αυτό ξεπερνά

Κάθε περιγραφή έκστασης
Και αγάπη.

8. «Παιδιά που τρέχουν»με: Ρουμί, Μετάφραση από: Ο Coleman Barks με τον John Moyne

Κάποτε ήμουν ντροπαλή.
Με έκανες να τραγουδήσω.

Συνήθιζα να αρνιόμουν πράγματα στο τραπέζι.
Τώρα φωνάζω για περισσότερο κρασί.

Με ζοφερή αξιοπρέπεια, καθόμουν
στο χαλάκι μου και προσευχήσου.

Τώρα τρέχουν τα παιδιά
και μου κάνουν γκριμάτσες.

9. «Έχω συγγενείς»με: Χαφίζ

Φυτό
Έτσι ώστε η δική σας καρδιά
Θα μεγαλώσει.

Αγάπη
Έτσι θα σκεφτεί ο Θεός,

«Αχχχχχ,
Είχα συγγενείς σε αυτό το σώμα!
Θα έπρεπε να αρχίσω να προσκαλώ αυτήν την ψυχή
Για καφέ και
Ρολά."

Τραγουδώ
Γιατί αυτό είναι φαγητό
Ο κόσμος μας που πεινάει
Ανάγκες των.

Γέλιο
Γιατί αυτό είναι το πιο αγνό
Ήχος.

10. «Ο όρκος του γάμου»με: Σάρον Ολντς

Δεν στάθηκα στο βωμό, στάθηκα
στους πρόποδες των σκαλοπατιών του καναλιού, με την αγαπημένη μου,
και ο υπουργός στάθηκε στο πάνω σκαλί
κρατώντας την ανοιχτή Βίβλο. Η Εκκλησία
ήταν ξύλο, ζωγραφισμένο ιβουάρ εσωτερικά, κανένας λαός — του Θεού
σταθερό τέλεια καθαρισμένο. Ήταν νύχτα,
ελατήριο — έξω, μια τάφρο από λάσπη,
και μέσα, από τα δοκάρια, μύγες
έπεσε στην ανοιχτή Βίβλο, και ο υπουργός
το έγειρε και τα βούρτσισε. Σταθήκαμε
ο ένας δίπλα στον άλλο, κλαίει ελαφρά
με φόβο και δέος. Στην πραγματικότητα, είχαμε παντρευτεί
εκείνη την πρώτη νύχτα, στο κρεβάτι, είχαμε πάει
παντρεμένα από το σώμα μας, αλλά τώρα σταθήκαμε
στην ιστορία—τι είχαν πει το σώμα μας,
στόμα με στόμα, είπαμε τώρα δημόσια,
συγκεντρώθηκαν μαζί, θάνατος. Σταθήκαμε
κρατώντας ο ένας τον άλλον από το χέρι, όμως κι εγώ
στάθηκε σαν μόνος, για μια στιγμή,
λίγο πριν τον όρκο, αν και λαμβάνονται
χρόνια πριν, πήρε. Ήταν όρκος
του παρόντος και του μέλλοντος, κι όμως το ένιωσα
για να αγγίξω το μακρινό παρελθόν
ή το μακρινό παρελθόν πάνω του, ένιωσα
ο σιωπηλός, στεγνός, κλάμα φάντασμα μου
ο γάμος των γονιών εκεί, κάπου
στον φωτεινό χώρο—ίσως ένα από τα
μύγες που πέφτουν κατακόρυφα, αναπηδώντας ελαφρά
καθώς χτύπησε εγκαταλείποντας όλους τους άλλους, μετά βουρτσίστηκε
Μακριά. Ένιωσα σαν να είχα έρθει
να διεκδικήσω μια υπόσχεση — τη γλυκύτητα που είχα συμπεράνει
από την ξινιά τους; και την ίδια στιγμή που είχα
Έλα, εκ γενετής ανάξιος, να επαιτούν.
Και ακόμη, Δούλευα προς αυτήν την ώρα
όλη μου τη ζωή. Και μετά ήρθε η ώρα
να μιλήσω — μου πρόσφερε, δεν πειράζει
τι, η ζωή του. Αυτό ήταν το μόνο που έπρεπε να κάνω
κάνω, αυτο το βραδυ, να δεχτεί το δώρο
Είχα λαχταρήσει —να πω ότι το είχα αποδεχτεί,
σαν να με ρωτούν αν αναπνέω. Να πάρω?
εγώ. Παίρνω όπως εκείνος - ήμασταν
εξασκώντας αυτό. Αντέχετε αυτή την ευχαρίστηση? εγώ.

11. "[κουβαλάω την καρδιά σου μαζί μου(το κουβαλάω μέσα]"με: και και. cummings

κουβαλάω την καρδιά σου μαζί μου(το κουβαλάω μέσα
η καρδιά μου) Δεν είμαι ποτέ χωρίς αυτό(οπουδήποτε
πάω εσύ πήγαινε, Αγαπητέ μου; και ό,τι γίνει
μόνο από εμένα το κάνεις, αγάπη μου)
Φοβάμαι
καμία μοίρα(γιατί είσαι η μοίρα μου, γλυκιά μου) θέλω
κανένας κόσμος(για όμορφη είσαι ο κόσμος μου, αληθινό μου)
και είσαι ό,τι σήμαινε πάντα ένα φεγγάρι
κι ό,τι θα τραγουδάει πάντα ένας ήλιος είσαι εσύ

εδώ είναι το βαθύτερο μυστικό που κανείς δεν ξέρει
(εδώ είναι η ρίζα της ρίζας και ο οφθαλμός του μπουμπουκιού
και ο ουρανός του ουρανού ενός δέντρου που ονομάζεται ζωή; που μεγαλώνει
ψηλότερα απ' όσο μπορεί να ελπίζει η ψυχή ή να κρύβει το μυαλό)
και αυτό είναι το θαύμα που κρατά τα αστέρια χώρια

κουβαλάω την καρδιά σου (το κουβαλάω στην καρδιά μου)

12. “Κάθε μέρα που παίζεις…”με: Πάμπλο Νερούδα

Κάθε μέρα παίζεις με το φως του σύμπαντος.
Λεπτός επισκέπτης, φτάνεις στο λουλούδι και στο νερό.
Είσαι κάτι παραπάνω από αυτό το λευκό κεφάλι που κρατάω σφιχτά
ως συστάδα φρούτων, κάθε μέρα, ανάμεσα στα χέρια μου.

Είσαι σαν κανένας από τότε που σε αγαπώ.
Άσε με να σε απλώσω ανάμεσα σε κίτρινες γιρλάντες.
Ποιος γράφει το όνομά σου με καπνογόνα γράμματα ανάμεσα στα αστέρια του νότου?
Άσε με να σε θυμάμαι όπως ήσουν πριν υπάρξεις.

Ξαφνικά ο άνεμος ουρλιάζει και χτυπάει στο κλειστό μου παράθυρο.
Ο ουρανός είναι ένα δίχτυ γεμάτο σκιερά ψάρια.
Εδώ όλοι οι άνεμοι άφησαν να φύγουν αργά ή γρήγορα, Ολα τους.
Η βροχή της βγάζει τα ρούχα.

Τα πουλιά περνούν, φυγαδεύοντας.
Ο άνεμος. Ο άνεμος.
Μπορώ να αντιμετωπίσω μόνο τη δύναμη των ανθρώπων.
Η καταιγίδα στροβιλίζει σκούρα φύλλα
και λύνει όλα τα σκάφη που ήταν αγκυροβολημένα χθες το βράδυ στον ουρανό.

Είστε εδώ. Ω, δεν ξεφεύγεις.
Θα μου απαντήσεις μέχρι την τελευταία κραυγή.
Κράτησε πάνω μου σαν να τρόμαξες.
Ακόμα και έτσι, κάποτε μια παράξενη σκιά πέρασε από τα μάτια σου.

Τώρα, τώρα επίσης, ΜΙΚΡΟΣ, μου φέρνεις μελισσόχορτο,
και ακόμη και το στήθος σου το μυρίζει.
Ενώ ο θλιβερός άνεμος πάει σφάζοντας πεταλούδες
Σε αγαπώ, και η ευτυχία μου δαγκώνει το δαμάσκηνο του στόματός σου.

Πόσο πρέπει να ταλαιπωρήθηκες που με είχες συνηθίσει,
αγρίμι μου, μοναχική ψυχή, το όνομά μου που τους στέλνει όλους να τρέχουν.
Τόσες φορές έχουμε δει το πρωινό αστέρι να καίγεται, φιλώντας τα μάτια μας,
και πάνω από τα κεφάλια μας το γκρίζο φως ξετυλίγεται στους γυρίζοντας ανεμιστήρες.

Τα λόγια μου έπεσαν βροχή από πάνω σου, σε χαϊδεύει.
Εδώ και πολύ καιρό αγαπώ την ηλιόλουστη μαργαριτάρι του κορμιού σου.
Φτάνω στο σημείο να πιστεύω ότι το σύμπαν ανήκει σε εσάς.
Θα σου φέρω χαρούμενα λουλούδια από τα βουνά, μπλε καμπάνες,
σκούρες φουντουκιές, και ρουστίκ καλάθια με φιλιά.
Θέλω να κάνω μαζί σου ότι κάνει η άνοιξη με τις κερασιές.

13. «Ο πόνος του γάμου»με: Ντενίζ Λεβερτόφ

Ο πόνος του γάμου:

μηρός και γλώσσα, αγαπητός,
είναι βαριά με αυτό,
σφύζει στα δόντια

Ψάχνουμε για κοινωνία
και απομακρύνονται, αγαπητός,
το καθένα και το καθένα

Είναι ο Λεβιάθαν και εμείς
στην κοιλιά του
αναζητώντας τη χαρά, κάποια χαρά
να μην είναι γνωστός έξω από αυτό

δύο δύο στην κιβωτό του
ο πόνος του.

14. “Μια μεγάλη ανάγκη”με: Χαφίζ

Εξω
Με μεγάλη ανάγκη
Όλοι κρατιόμαστε χέρι-χέρι
Και αναρρίχηση.
Το να μην αγαπάς είναι αποχώρηση.
Ακούω,
Το έδαφος εδώ γύρω
Είναι
Μακριά επίσης
Επικίνδυνος
Για
Οτι.

15. "Εμείς" με: Nayirah Waheed

εμείς
επιστρέφουν ο ένας στον άλλο κατά κύματα.
έτσι το νερό
αγάπες.

16. «Η αγάπη είναι ένα μέρος»με: και και. cummings

η αγάπη είναι ένα μέρος
& μέσω αυτού του τόπου του
κίνηση αγάπης
(με λάμψη ειρήνης)
όλα τα μέρη

ναι είναι ένας κόσμος
& σε αυτόν τον κόσμο του
ναι live
(επιδέξια κουλουριασμένος)
όλους τους κόσμους

17. “Τόση πολλή ευτυχία”με: Ναόμι Σιχάμπ Νάι

Είναι δύσκολο να ξέρεις τι να κάνεις με τόση ευτυχία.
Με τη λύπη υπάρχει κάτι να τρίβεις,
μια πληγή για περιποίηση με λοσιόν και ύφασμα.
Όταν ο κόσμος πέφτει γύρω σου, έχεις κομμάτια να μαζέψεις,
κάτι να κρατάς στα χέρια σου, όπως στελέχη εισιτηρίων ή αλλαγή.

Αλλά η ευτυχία επιπλέει.
Δεν χρειάζεται να το κρατήσετε πατημένο.
Δεν χρειάζεται τίποτα.
Η ευτυχία προσγειώνεται στη στέγη του διπλανού σπιτιού, τραγούδι,
και εξαφανίζεται όταν το θέλει.
Είσαι ευτυχισμένος σε κάθε περίπτωση.
Ακόμα και το γεγονός ότι κάποτε ζούσες σε ένα ήσυχο δεντρόσπιτο
και τώρα ζουν πάνω από ένα λατομείο θορύβου και σκόνης
δεν μπορεί να σε κάνει δυστυχισμένο.
Όλα έχουν τη δική τους ζωή,
θα μπορούσε επίσης να ξυπνήσει γεμάτος δυνατότητες
από κέικ καφέ και ώριμα ροδάκινα,
και αγαπήστε ακόμα και το πάτωμα που πρέπει να σκουπιστεί,
τα λερωμένα κλινοσκεπάσματα και οι γδαρμένοι δίσκοι…..

Αφού δεν υπάρχει μέρος αρκετά μεγάλο
να περιέχει τόση ευτυχία,
σηκώνεις τους ώμους, σηκώνεις τα χέρια ψηλά, και ρέει από μέσα σου
σε ό,τι αγγίζεις. Δεν είστε υπεύθυνοι.
Δεν παίρνεις καμία πίστωση, καθώς ο νυχτερινός ουρανός δεν παίρνει καμία πίστωση
για το φεγγάρι, αλλά συνεχίζει να το κρατά, και κοινοποιήστε το,
και με αυτόν τον τρόπο, να είσαι γνωστός.

18. «κάπου δεν έχω ταξιδέψει ποτέ, ευχαρίστως πέρα”με: και και. cummings

κάπου που δεν έχω ταξιδέψει ποτέ, ευχαρίστως πέρα
οποιαδήποτε εμπειρία, τα μάτια σου έχουν τη σιωπή τους:
στην πιο αδύναμη χειρονομία σου είναι πράγματα που με περικλείουν,
ή που δεν μπορώ να αγγίξω γιατί είναι πολύ κοντά

το παραμικρό σου βλέμμα εύκολα θα με ξεκλειδώσει
αν και έχω κλείσει σαν δάχτυλα,
ανοίγεις πάντα πέταλο-πέταλο εγώ όπως ανοίγει η Άνοιξη
(αγγίζοντας επιδέξια, μυστηριωδώς) το πρώτο της τριαντάφυλλο

ή αν επιθυμείς να με κλείσεις, εγώ και
η ζωή μου θα κλείσει πολύ όμορφα, ξαφνικά,
όπως όταν φαντάζεται η καρδιά αυτού του λουλουδιού
το χιόνι προσεκτικά παντού κατεβαίνει;

τίποτα που πρέπει να αντιληφθούμε σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι ίσο
τη δύναμη της έντονης ευθραυστότητάς σας: του οποίου η υφή
με αναγκάζει με το χρώμα των χωρών της,
αποδίδοντας θάνατο και για πάντα με κάθε αναπνοή

(δεν ξέρω τι είναι για σένα που κλείνει
και ανοίγει; μόνο κάτι μέσα μου καταλαβαίνει
η φωνή των ματιών σου είναι πιο βαθιά από όλα τα τριαντάφυλλα)
κανείς, ούτε καν τη βροχή, έχει τόσο μικρά χέρια

19. «Είναι το μόνο που έχω να φέρω σήμερα (26)" με: Έμιλι Ντίκινσον

Είναι το μόνο που έχω να φέρω σήμερα—
Αυτό, και η καρδιά μου δίπλα-
Αυτό, και την καρδιά μου, και όλα τα χωράφια-
Και όλα τα λιβάδια πλατιά-
Βεβαιωθείτε ότι μετράτε - μήπως ξεχάσω
Κάποιος θα μπορούσε να πει το άθροισμα-
Αυτό, και την καρδιά μου, και όλες οι Μέλισσες
Που στο Τριφύλλι κατοικούν.

20. “Έχοντας μια κόκα κόλα μαζί σας”με: Φρανκ Ο'Χάρα

είναι ακόμα πιο διασκεδαστικό από το να πάτε στο Σαν Σεμπαστιάν, Τρέχω, Hendaye, Μπιαρίτζ, Μπαγιόν
ή να είμαι άρρωστος στο στομάχι μου στην Travesera de Gracia στη Βαρκελώνη
εν μέρει επειδή με το πορτοκαλί σου πουκάμισο φαίνεσαι σαν ένας πιο χαρούμενος St. Ο Σεμπάστιαν
εν μέρει λόγω της αγάπης μου για σένα, εν μέρει λόγω της αγάπης σας για το γιαούρτι
εν μέρει λόγω των φωσφοριζόντων πορτοκαλί τουλίπες γύρω από τις σημύδες
εν μέρει λόγω της μυστικότητας που παίρνουν τα χαμόγελά μας μπροστά σε ανθρώπους και αγάλματα
είναι δύσκολο να πιστέψω όταν είμαι μαζί σου ότι μπορεί να υπάρχει κάτι ακόμα
τόσο επίσημο όσο δυσάρεστα οριστικό όσο το αγαλματίδιο όταν βρίσκεται ακριβώς μπροστά του
στη ζεστή Νέα Υόρκη 4 η ώρα φως παρασύρουμε πέρα ​​δώθε
μεταξύ τους σαν δέντρο που αναπνέει μέσα από τα γυαλιά του

και το πορτραίτο δείχνει να μην έχει καθόλου πρόσωπα, απλά ζωγραφίστε
ξαφνικά αναρωτιέσαι γιατί στον κόσμο τα έκανε ποτέ κανείς

κοιτάζω
σε σένα και θα προτιμούσα να σε κοιτάξω παρά όλα τα πορτρέτα του κόσμου
εκτός από τον πολωνό αναβάτη περιστασιακά και ούτως ή άλλως είναι στο Frick
που ευχαριστώ τους ουρανούς που δεν έχεις πάει ακόμα για να πάμε μαζί την πρώτη φορά
και το ότι κινείσαι τόσο όμορφα λίγο πολύ φροντίζει τον Φουτουρισμό
όπως στο σπίτι δεν σκέφτομαι ποτέ το γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα ή
σε μια πρόβα ένα μόνο σχέδιο του Λεονάρντο ή του Μιχαήλ Άγγελου που με εντυπωσίαζε
και τι καλό τους κάνει όλη η έρευνα των ιμπρεσιονιστών
όταν ποτέ δεν βρήκαν τον κατάλληλο άνθρωπο να σταθεί κοντά στο δέντρο όταν βυθιζόταν ο ήλιος
ή για εκείνο το θέμα ο Μαρίνο Μαρίνι όταν δεν διάλεξε τον αναβάτη τόσο προσεκτικά
ως το άλογο

φαίνεται ότι όλοι τους απατήθηκαν από κάποια υπέροχη εμπειρία
που δεν πρόκειται να πάει χαμένη για μένα, γι' αυτό σας το λέω

21. [Χωρίς τίτλο] με: Mindy Nettifee

αν ένας άνθρωπος είναι τόσο καλός όσο ο λόγος του,
τότε θέλω να παντρευτώ έναν άντρα με λεξιλόγιο σαν το δικό σου.

ο τρόπος που λέτε "κακό" και "απολαυστικό" και "οκταγενές"
στην ίδια πρόταση -
αυτό πραγματικά με ανατρέπει,
τον τρόπο που περιγράφεις τα πορτοκάλια στην αυλή σου
χρησιμοποιώντας «αναρχικό» και «οικείο» στην ίδια ανάσα.

θα ακολουθούσα το legato και το staccato της γλώσσας σου
τυλίγοντας γύρω από το λεξικό σας
μέχρι το άκουσμα να γίνει περισσότερο σαν να ονειρεύεσαι
και το όνειρο έγινε περισσότερο σαν να σε φιλάω.

Θέλω να πηδήξω από τον γκρεμό της φωνής σου
στην αυτοκτονία του ρεύματος της συνείδησής σας.
Θέλω να επισκεφτώ το μέρος στην καρδιά σου όπου πεθαίνουν οι λάθος λέξεις.
Θέλω να το χαρτογραφήσω με ένα λεξικό και σημεία με λαμπρό φως
ώσπου να μοιάζει περισσότερο με αστέρι διάγραμμα παρά με στρατηγική επικοινωνίας.
Θέλω να δω που γεννιούνται τα λόγια σου.
Θέλω να βρω ένα μοτίβο στην αστρολογία.

Θέλω να απομνημονεύσω τα σενάρια των αποπλανήσεων σου.
Θέλω να ζήσω στα μακρόσυρτα έπη των απογοητεύσεών σου,
στα χαϊκού των επιφανειών σου.
Θέλω να μάθω όλα τα ονόματα που έχετε δώσει στις επιθυμίες σας.
Θέλω να βρω το όνομά μου ανάμεσά τους,
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο καταστροφικό-σέξι από τη σωστή λέξη.
Θέλω να ευχαριστήσω όποιον σας είπε ότι δεν υπάρχει συνώνυμο.
Θέλω να κάνω ένα πάρτι για την απογοήτευση που σε έκανε ποιητή.

και αν είναι αλήθεια ότι ένας άνθρωπος είναι τόσο καλός όσο ο λόγος του
τότε, γλυκός Ιησούς,
άσε με να είμαι εκεί την πρώτη φορά που θα μείνεις άφωνος,
και όλη την εκρηκτική σου σοφία
γίνεται μια φλεγόμενη μπάλα ήλιου στο λαιμό σου,
και το μόνο που μπορείς να πεις τον εαυτό σου είναι, ω Θεέ μου,
ω Θεέ μου….

22. "Φυστικοβούτυρο"με: Eileen Myles

Πάντα πεινάω
& θέλοντας να έχει
φύλο. Αυτό είναι δεδομένο.
Αν έχεις δίκιο
κάτω σε αυτό το νέο
μη επεξεργασμένο φιστίκι
το βούτυρο δεν είναι καταραμένο
Καλός & θα έπρεπε
αγοράστε το σε βάζο ως
πάντα στο
μεγαλύτερο σούπερ μάρκετ
ξέρεις. Και
Είμαι εχθρός
της αλλαγής, όπως και
ξέρεις. Ολα
τα πράγματα εγώ
αγκαλιά σαν καινούργιο
είναι μέσα
αλήθεια παλιά πράγματα,
επανακυκλοφόρησε: κολύμπι,
η αίσθηση του
να είσαι βρώμικος μέσα
σώμα και μυαλό
καλοκαίρι ως α
ώρα να κάνουμε
τίποτα και φτιάξε
χωρίς χρήματα. Προσευχή
ως τελευταία ρε-
είδος. Ευχαρίστηση
ως μέσο,
και μετά α
σημαίνει πάλι
χωρίς άκρα
στη θέα. Είμαι
απολύτως σε αντίθεση
σε όλα τα είδη
στόχους. έχω
καμία επιθυμία να μάθεις
όπου αυτό, Οτιδήποτε
με πιάνει.
Όταν το νερό
βράζει παίρνω
ένα φλιτζάνι του τσαγιού.
Τυχαία εγώ
διαβάστε όλα τα
έργα του Προυστ.
Ήταν καλοκαίρι
ήμουν εκεί
το ίδιο και αυτός. εγώ
γράψε γιατί
θα ήθελα
να χρησιμοποιηθεί για
χρόνια μετά
ο θάνατός μου. Δεν
μόνο το σώμα μου
θα είναι κομπόστ
αλλά οι σκέψεις
έφυγα κατά τη διάρκεια
η ζωή μου. Στη διάρκεια
η ζωή μου ήμουν
μια γυναίκα με
καστανά μάτια. Εξω
το παράθυρο
είναι στραβός
αναρροφητήρας. εξαρτήματα
του σας
σώμα νομίζω
σαν ρίγες
που έχω
έμαθε να
αγάπη μαζί. Εμείς
κολυμπούν γυμνοί
σε λιμνούλες &
γράφω να είναι-
πίσω σου
πίσω. Σκέψεις μου
για σένα είσαι
όχι ακριβώς
απαγορευμένος, αλλά
εξυψωμένος γιατί
είναι άχρηστοι,
δεν ήταν σκόπιμο
για να σε πάρει
επειδή έχω
εσείς & αγαπάς
μου. Είναι περισσότερο
σαν παιδική χαρά
όπου παίζω
με τον προβληματισμό μου
από εσάς μέχρι
εσύ έλα πίσω
και στο
αληθινός εσύ
να βουλιάξω
τα δόντια μου. Με
εσύ ξέρω πώς
για να χαλαρώσετε. &
οπότε δουλεύω
πίσω σου
πίσω. Οι οποίες
είναι αξιαγάπητο.
Φύση
είναι εκτός ελέγχου
εσύ πες μου &
αυτό είναι έτσι
καλό για
το. είμαι άμετρα
ερωτευμένος μαζί σου,
νοκ άουτ από
όλα σου τα νέα
άσπρα μαλλιά

γιατί όχι
κάτι
Έχω πάντα
γνωστό είναι το
πολύ καλύτερα εκεί
είναι. αγαπώ
εσύ από το δικό μου
Παιδική ηλικία,
ξεκινώντας πίσω
εκεί όταν
μια μέρα ήταν
ακριβώς όπως το
υπόλοιπο, τυχαίος
ανάπτυξη και
αεράκια, συνεχής
αγάπη, μια άμμος-
που στο
μέση του
ημέρα,
ένα μικροσκοπικό βήμα
στο απέραντο
συμβατικός
μονοπάτι του
Ο ήλιος. εγώ
στραβισμός. εγώ
κλείσιμο ματιού. εγώ
πάρτε το
βόλτα.

23. "Κατοικία"με: Μάργκαρετ Άτγουντ

Ο γάμος δεν είναι
ένα σπίτι, ή ακόμα και μια σκηνή

είναι πριν από αυτό, και πιο κρύο:

την άκρη του δάσους, η άκρη
της ερήμου
τις άβαφες σκάλες
στο πίσω, όπου κάνουμε οκλαδόν
σε εξωτερικό χώρο, τρώγοντας ποπ κορν

όπου οδυνηρά και με απορία

στο να έχει επιβιώσει
τόσο μακριά

μαθαίνουμε να κάνουμε φωτιά

24. “Αυτός ο γάμος”με: Ρουμί

Ας είναι ευλογημένοι αυτοί οι όρκοι και αυτός ο γάμος.
Ας είναι γλυκό γάλα,
αυτός ο γάμος, όπως το κρασί και ο χαλβάς.
Είθε αυτός ο γάμος να προσφέρει καρπούς και σκιά
σαν τον φοίνικα.
Είθε αυτός ο γάμος να είναι γεμάτος γέλια,
κάθε μέρα μας στον παράδεισο.
Είθε αυτός ο γάμος να είναι σημάδι συμπόνιας,
μια σφραγίδα ευτυχίας εδώ και στο εξής.
Είθε αυτός ο γάμος να έχει δίκαιο πρόσωπο και καλό όνομα,
ένας οιωνός ως καλωσορίζει το φεγγάρι σε έναν καταγάλανο ουρανό.
Δεν έχω λόγια να περιγράψω
πώς ανακατεύεται το πνεύμα σε αυτόν τον γάμο.

25. “Μάγισσα-σύζυγος”με: Edna St.. Vincent Millay

Δεν είναι ούτε ροζ ούτε χλωμή,
Και δεν θα είναι ποτέ όλη δική μου;
Έμαθε τα χέρια της σε ένα παραμύθι,
Και το στόμα της σε ένα βαλεντίνο.

Έχει περισσότερα μαλλιά από όσα χρειάζεται;
Ο ήλιος είναι αλίμονο για μένα!
Και η φωνή της είναι μια σειρά από χρωματιστές χάντρες,
Ή σκαλοπάτια που οδηγούν στη θάλασσα.

Με αγαπάει ό,τι μπορεί,
Και οι δρόμοι της προς τους τρόπους μου παραιτούνται;
Αλλά δεν ήταν φτιαγμένη για κανέναν άντρα,
Και δεν θα είναι ποτέ όλη δική μου.

26. «Συμβουλές σε ένα ειδικό άτομο»με: Αν Σέξτον

Προσοχή στην εξουσία,
γιατί η χιονοστιβάδα της μπορεί να σε θάψει,
χιόνι, χιόνι, χιόνι, πνίγοντας το βουνό σου.

Προσοχή στο μίσος,
μπορεί να ανοίξει το στόμα του και θα πεταχτείς έξω
να φας από το πόδι σου, ένας στιγμιαίος λεπρός.

Προσοχή στους φίλους,
γιατί όταν τους προδίδεις,
όπως θέλεις,
θα θάψουν το κεφάλι τους στην τουαλέτα
και ξεπλένονται.

Προσοχή στη διάνοια,
επειδή ξέρει τόσα πολλά που δεν ξέρει τίποτα
και σε αφήνει να κρέμεσαι ανάποδα,
εκστομίζοντας τη γνώση σαν την καρδιά σου
πέφτει από το στόμα σου.

Προσοχή στα παιχνίδια, το μέρος του ηθοποιού,
η προγραμματισμένη ομιλία, γνωστός, δεδομένος,
γιατί θα σε δώσουν
και θα στέκεσαι σαν γυμνό αγοράκι,
τσαντίζεσαι στο δικό σου παιδικό κρεβάτι.

Προσοχή στην αγάπη
(εκτός αν είναι αλήθεια,
και κάθε μέρος σου λέει ναι, συμπεριλαμβανομένων των ποδιών) ,
θα σε τυλίξει σαν μούμια,
και η κραυγή σου δεν θα ακουστεί
και τίποτα από το τρέξιμο δεν θα τελειώσει.

Αγάπη? Είτε είναι άνθρωπος. Είτε είναι γυναίκα.
Πρέπει να είναι ένα κύμα στο οποίο θέλετε να γλιστρήσετε,
δώστε το σώμα σας σε αυτό, δώσε το γέλιο σου,
δίνω, όταν σε παίρνει η χαλική άμμος,
τα δάκρυά σου στη γη. Το να αγαπάς τον άλλον είναι κάτι
σαν προσευχή και δεν μπορεί να προγραμματιστεί, απλά πέφτεις
στην αγκαλιά του γιατί η πίστη σου αναιρεί τη δυσπιστία σου.

Ειδικό άτομο,
αν ήμουν στη θέση σου δεν θα έδινα σημασία
σε νουθεσίες από εμένα,
φτιαγμένο κάπως από τα λόγια σου
και κάπως έξω από το δικό μου.
Μια συνεργασία.
Δεν πιστεύω ούτε μια λέξη που έχω πει,
εκτός από μερικά, μόνο που σε σκέφτομαι σαν νεαρό δέντρο
με κολλημένα φύλλα και να ξέρεις ότι θα ριζώσεις
και το αληθινό πράσινο θα έρθει.

Αμολάω. Αμολάω.
Ω ξεχωριστό άτομο,
πιθανά φύλλα,
αυτή η γραφομηχανή σας αρέσει στο δρόμο προς αυτά,
αλλά θέλει να σπάσει κρυστάλλινα ποτήρια
σε γιορτή,
για σενα,
όταν πεταχτεί η σκούρα κρούστα
και επιπλέεις ολόγυρα
σαν τυχαίο μπαλόνι.

27. “Σχετικά με τον γάμο”με: Ντενίζ Λεβερτόφ

Μη με κλείνεις σε γάμο, θέλω

γάμος, ένα
συνάντηση-

σου είπα για το
πράσινο φως του
Μάιος

(έπεσε ένα πέπλο ησυχίας
το πάρκο στο κέντρο της πόλης,
αργά

Σάββατο μετά
μεσημέρι, μακρύς
σκιές και δροσερό

αέρας, άρωμα από
νέο γρασίδι,
φρέσκα φύλλα,

άνθος στο κατώφλι του
αφθονία-

και τα πουλιά που συνάντησα εκεί,
περαστικά πουλιά που σπάνε το ταξίδι τους,
τρία πουλιά το καθένα διαφορετικού είδους:

η αζαλέα-στήθος με στρογγυλή ψηφοφορία, σκοτάδι,
ο κουρελιασμένος, εύθυμος, ποντικοπλανία ένα,
και το μικρότερο, χρυσαφένια σαν γκορσέ και φορεμένη
μια μαύρη βενετσιάνικη μάσκα

και μαζί τους τα τρία πουλάκια κότα
φτερωτό τρυφερό, ζωηρό καφέ-

στάθηκα
μισή ώρα κάτω από τη μαγεία,
κανείς δεν πέρασε κοντά,
τα πουλιά με είδαν και

άσε με να είμαι
κοντά τους.)

Δεν είναι
άσχετος:
Θα ήμουν
συνάντησε

και να σε γνωρίσω
Έτσι,
σε ένα πράσινο

ευάερος χώρος, δεν
κλειδωμένος μέσα.

28."Η πρόσκληση"με: Ορία

δεν με ενδιαφέρει
τι κάνεις για να ζήσεις.
Θέλω να ξέρω
για τι πονάς
κι αν τολμήσεις να ονειρευτείς
να συναντήσεις τη λαχτάρα της καρδιάς σου.

δεν με ενδιαφέρει
πόσο χρονών είσαι.
Θέλω να ξέρω
αν θα ρισκάρεις
μοιάζει με ανόητο
για την αγάπη
για το όνειρό σου
για την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός.
δεν με ενδιαφέρει
τι είναι οι πλανήτες
τετραγωνίζοντας το φεγγάρι σου…
Θέλω να ξέρω
αν έχετε αγγίξει
το κέντρο της δικής σου θλίψης
εάν σας έχουν ανοίξει
από τις προδοσίες της ζωής
ή έχουν συρρικνωθεί και κλείσει
από φόβο για περαιτέρω πόνο.
Θέλω να ξέρω
αν μπορείς να κάθεσαι με πόνο
δικό μου ή δικό σου
χωρίς να κουνηθεί για να το κρύψει
ή να το ξεθωριάσει
ή διορθώστε το.
Θέλω να ξέρω
αν μπορείς να είσαι με χαρά
δικό μου ή δικό σου
αν μπορείς να χορέψεις με την αγριάδα
και αφήστε την έκσταση να σας γεμίσει
στις άκρες των δακτύλων και των ποδιών σας
χωρίς να μας προειδοποιεί
να είναι προσεκτικοί
να είμαστε ρεαλιστές
να θυμάστε τους περιορισμούς
του να είσαι άνθρωπος.
δεν με ενδιαφέρει
αν η ιστορία που μου λες
είναι αλήθεια.
Θέλω να μάθω αν μπορείς
απογοήτευσε άλλον
να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου.
Αν αντέχεις
την κατηγορία της προδοσίας
και να μην προδώσεις την ίδια σου την ψυχή.
Αν μπορείς να είσαι άπιστος
και άρα αξιόπιστη.
Θέλω να μάθω αν μπορείτε να δείτε την Ομορφιά
ακόμα κι όταν δεν είναι όμορφο
κάθε μέρα.
Και αν μπορείτε να προμηθευτείτε τη ζωή σας
από την παρουσία του.
Θέλω να ξέρω
αν μπορείς να ζήσεις με την αποτυχία
το δικό σου και το δικό μου
και στέκονται ακόμα στην άκρη της λίμνης
και φώναξε στο ασήμι της πανσέληνου,
"Ναί."
δεν με ενδιαφέρει
να ξέρεις πού μένεις
ή πόσα χρήματα έχετε.
Θέλω να μάθω αν μπορείς να σηκωθείς
μετά τη νύχτα της θλίψης και της απόγνωσης
κουρασμένος και μελανιασμένος μέχρι το κόκαλο
και κάνε αυτό που πρέπει να γίνει
να ταΐσει τα παιδιά.
δεν με ενδιαφέρει
που ξέρεις
ή πώς ήρθατε εδώ.
Θέλω να μάθω αν θα σταθείς
στο κέντρο της φωτιάς
με εμένα
και να μην συρρικνωθεί.
δεν με ενδιαφέρει
πού ή τι ή με ποιον
έχεις σπουδάσει.
Θέλω να ξέρω
τι σε συντηρεί
από μέσα
όταν όλα τα άλλα πέφτουν μακριά.
Θέλω να ξέρω
αν μπορείς να είσαι μόνος
με τον εαυτό σου
και αν σας αρέσει πραγματικά
την εταιρεία που διατηρείς
στις κενές στιγμές.

29. “Παντρεμένη αγάπη”με: Κουάν Ταο-σενγκ, μετάφραση Kenneth Rexroth και Ling Chung

Εσύ και εγώ
Να έχεις τόση αγάπη,
Ότι αυτό
Καίγεται σαν φωτιά,
Στο οποίο ψήνουμε ένα κομμάτι πηλό
Διαμορφώθηκε σε μια φιγούρα σου
Και μια φιγούρα μου.
Μετά παίρνουμε και τα δύο,
Και σπάστε τα σε κομμάτια,
Και ανακατεύουμε τα κομμάτια με νερό,
Και ξαναπλάθου μια φιγούρα σου,
Και μια φιγούρα μου.
Είμαι στον πηλό σου.
Είσαι στον πηλό μου.
Στη ζωή μοιραζόμαστε ένα μόνο πάπλωμα.
Στο θάνατο θα μοιραστούμε ένα κρεβάτι.
30. “Μια ευλογία για το γάμο”με: Τζέιν Χίρσφιλντ

Σήμερα που ωριμάζουν οι λωτές
Σήμερα που οι αλεπούδες βγαίνουν από το άντρο τους στο χιόνι
Σήμερα που το στικτό αυγό βγάζει το τραγούδι του
Σήμερα που ο σφένδαμος αφήνει τα κόκκινα φύλλα του
Σήμερα που τα παράθυρα κρατούν την υπόσχεσή τους να ανοίξουν
Σήμερα που η φωτιά κρατά την υπόσχεσή της να ζεσταθεί
Σήμερα που κάποιος που αγαπάς πέθανε
ή κάποιος που δεν γνώρισες ποτέ έχει πεθάνει
Σήμερα που γεννήθηκε κάποιος που αγαπάς
ή κάποιος που δεν θα γνωρίσεις έχει γεννηθεί
Σήμερα που η βροχή πηδάει στην αναμονή των ριζών στην ξηρασία τους
Σήμερα που το φως των αστεριών σκύβει στις στέγες των πεινασμένων και κουρασμένων
Σήμερα που κάποιος κάθεται πολύ μέσα στην τελευταία του λύπη
Σήμερα που κάποιος μπαίνει στη ζέστη της πρώτης της αγκαλιάς
Σήμερα, ας σε ευλογεί αυτό το φως
Με αυτούς τους φίλους αφήστε το να σας ευλογήσει
Με άρωμα χιονιού και λεβάντα να σας ευλογεί
Αφήστε τον όρκο αυτής της ημέρας να κρατηθεί άγρια ​​και ολοκληρωτικά
Μιλημένος και σιωπηλός, σας εκπλήσσει μέσα στα αυτιά σας
Ύπνος και ξύπνημα, ξεδιπλώνεται μέσα στα μάτια σου
Αφήστε την αγριότητα και την τρυφερότητά του να σας κρατήσει
Αφήστε την απεραντοσύνη του να είναι απροκάλυπτη σε όλες τις μέρες σας

Τα γαμήλια ποιήματα για την τελετή σας είναι ένας όμορφος και ιδιαίτερος τρόπος για να αναδείξετε τα συναισθήματα και την αγάπη σας. Είναι επίσης ένας τέλειος τρόπος για να συμμετάσχετε την οικογένεια και τους φίλους σας στη γαμήλια τελετή - ζητήστε από την κουμπάρα ή την κουμπάρα σας να συμμετάσχει στη διασκέδαση και να διαβάσετε ένα από αυτά τα ποιήματα του γάμου. Ένα τέλειο ποίημα γάμου για τη γαμήλια τελετή σας θα είναι επικαλυμμένο με εμπειρία και τις καλύτερες ευχές για το μέλλον. Αν ψάχνετε για περισσότερες αναγνώσεις γάμου, σας καλύψαμε—ακόμα και στρογγυλοποιήσαμε αναγνώσεις γαμήλιας τελετής για κάθε ατμόσφαιρα.

Καλά, APW… έχουμε χάσει κάποιο από τα αγαπημένα σας ποιήματα γάμου? Έχετε ακούσει ένα γαμήλιο ποίημα κατά τη διάρκεια μιας γαμήλιας τελετής (ή χρησιμοποιήσατε ένα μόνοι σας) που απλά πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι? Βάλτε το στα σχόλια… η κοινή χρήση είναι φροντίδα.